-Mahkum-

Unutulmak yaşamak gibi
Yaşam sona erdiğinde herkes gibi
Sen de unutulmaya alışırsın
Bir ölü unutabilir mi deme



Yaşarken unutulmak en kötüsü değil mi?
Sonu belli olan bir şeye alışmak
Aslında umutsuzluğu unutmak değil mi?
Sen de seni unutanları unut
Bir gün onlar seni unutmadan
Sonsuzluğu düşün
Gerisi unutulmaya mahkum


Unutulmak yaşamak gibi
Sonu geldiğinde, sonsuzluğa doğru giderken
Bellekler seni sildiğinde
Sen de hiç bir şeyi hatırlamayacaksın
Sonsuz sandığının sonu geldiğinde
Aslında bir hiç olduğunu anladığında
Sen de seni unutanları unut
Bir gün onlar seni unutmadan
Sonsuzluğu düşün
Gerisi unutulmaya mahkum


Ümit Oğuz Tunç





DEMİR YUMRUK

Irmaklar bir gün çağlar elbet,
Dünyanın sonu gelmeden yanlışlar anlaşılır elbet,
Ve bir gün sen beni anladığında,
Dünya yeniden kurulur elbet!



Karanlığın o mavi büyüsü çözülür,
Siyaha evrilir,
işte o zaman yaşam ,
Yeniden yeşillenir.
Ve bir gün sen beni anladığında
Dünya yeniden kurulur elbet!

Gök delinir,dalgalar kabarır
Masmavi deniz kırmızınla buluşur
Şanlı tarihin yüreklerde kabarır
Ve bir gün ayağa kalktığında
Dünya yeniden kurulur elbet!

Koş,bağır çağır
Kendin gibi ol
Sorulacak bir hesap
Varılacak bir menzil var elbet
Ve bir gün o demir yumruğunu vurduğunda
Dünya yeniden kurulur elbet!






Sen kimsin

Geçtiğin yollar senin değil
Daha ne bekliyorsun
Kurduğun hayaller senin değil
Daha ne bekliyorsun

Peki ya umudun nerede
O seni çoktan terk etmiş
Senin onu terk ettiğin gibi

Gidecek yerin yok
Geçtiğin yollar senin değil
Kurduğun hayaller senin değil
Sen kimsin?

Peki ya umudun nerede
O seni çoktan terk etmiş
Senin onu terk ettiğin gibi

Aynaya bak ve kendine sor
Sen kimsin?




Soğuk


Demir parmaklıklar ardındayım
Yine seni düşünüyorum
Ben de unuttuğum seni
Değişmemek güzel geliyor
Değişememek üzüyor beni


Odam soğuk,İçim buz tutmuş
Sıcacık hayallerimle yaşıyorum
Güneş içimdeki karanlığa karşı çaresiz
Alışmak zorundayım ertelenmiş hayallere
Gitmeliydim diyorum bazen çok uzaklara
Senden kaçmam imkansız
Sonsuzluğa bir adım kala
Yine de olmuyor
Uzaklar senin kadar yakınken
Özlemler bir kaç adım ötedeyken
Yine seni düşünüyorum
Bende unuttuğum seni
Ümit Oğuz Tunç




Veda

Uzaklara mı gidiyorsun
Bırak öyle sansınlar
Ömrünün baharında
Hakkın huzurundasın
Arkandan ağlayanlara bakma
Düşürmedin sancağı namerdin eline
Sen giderken rüzgar ağlıyor
Alışkın değil ağlamaya


Bir daha hiç dönmeyeceksin
Bırak öyle sansınlar
Ömrünün baharında
Hakkın huzurundasın
Sensizlik hiç kolay olmayacak
Ağlıyorlar arkandan
Bir gün ağlamayacaklar
Sanma ki seni unuttuklarından
Sen giderken
bayrak ağlıyor
Alışkın değil ağlamaya



Ağlıyor musun yoksa
Bırak öyle sansınlar
Ömrünün baharında
Hakkın huzurundasın
Çocukların bakıyor son kez arkandan
Bir gün koşup oynayacaklar
Sanma ki seni unuttuklarından
Sen giderken gökler ağlıyor
Alışkın değil ağlamaya

Ümit Oğuz Tunç