Bir efsunlu masal var ya,
Islanır güzellikler sağnağında.
Dünyanın mavi gözlü efsanesidir Antalya.
Akdeniz, en güzel mavisini sunar burda.
Bulamazsınız bu peride,
Kemlik de kusur da.
O gönüllerdeki burçta.
Ufuklardaki surda.

Deniz, güneş, sema.
Öylesine kaynaşmış ki Antalya’da.
Tebessüm eder bakanlara eleğimsağma.
Güzelliktir her zaman kazanan.
Hayat oyunundaki dalyada.
Bir efsunlu masal ya Antalya.
Onu dinlemekten gurur duyuyor dünya.

Öyle bir dilber ki Antalya,
Her sabah ve her akşam,
Yalnızca güneşi alır koynuna.
Gelmez şıp sevdilerin oynuna.

Bergamotu, portakalı, narıyla.
Bağlar gönülleri,
Alıyla moruyla, yoğuyla varıyla.
Akdeniz’in ak köpüklerini selamlar,
Öbek öbek bulut dağlarıyla.
Gönül rahı Antalya,
Kentler şahı Antalya.

Bir efsunlu masal var ya,
Ne dinleyen doyar;
Ne anlatan usanır.
Antalya’yı bilen bilir,
Bilmeyen, mavi gözlü bir peri sanır.
Dünya şehirleri onu kıskakanır.
Bir yanı Toroslara yaslanır.
Bir yanı Akdeniz’de ıslanır.
Antalya, gönlüme sığmaz,
Gözümde tüter, hayalimde ışıklanır.
Antalya,20.07.2009 İ.K