Bahar geldi, ağaçlar gelin oldu...
Kimisi pembe, kimisi beyaz
Gelinliklerini giydi.
Girit'in dağlarında Anemonlar
Nasıl da pıtrak pıtrak açtı...
Dağların eteklerinde
Önce sarı göbekli Papatya,
Sonra da kırmızı Gelinciklere
İncecik gövdelerine, başı ağır gelen
Gelinciklere kesti.
Biliyorum, atalarımın ruhu...
Her bahar oraya gidiyor..
Biz gidemeyen torunlar,
Göç ettikleri yerde bulduk
Birbirimizi...
Önceleri üç, beş idik,
Şimdi sayımız arttı,
Çoğaldıkça, çoğaldık.
Atalarıma dedim ki;
Bu baharda Girit'e değil de
Bizlerin buluştuğu, kahvaltıya gelin..
Torunlarınızla, torunlarınızın
Çocukları ile olun.
Bizler de hissedelim sizi...
Rüzğarın esintisi, yanağımızı
Okşadığında, dedemizin elini..
Papatyanın kokusunda...
Ninemizin kokusunu duyalım.
İnanıyorum ki...
Kahkahalarımızı duyduğunuzda..
Beraberliğimizden,
Duyacaksınız huzur.

cahide gökoğlu
2009