ebruli

evrende herşey akıyordu bense, sadece ona sabitlenmiş onu izliyordum.
öyle bi haberdi ki bu durumdan hiçbirşeyin farkında değil.
ben ona oysa başkalarına hayran...
ellerim terliyor, titriyorum, kalbim şah damarımda atıyor
neydi bu hal?
ben o güzelliğin evrendeki duruşuna aşığım,
mağrur, kendinden emin bilge adam'a
yakınımdasın, aslında bir okadar da ırak
iliklerime kadar yanıyor canım.
takatim kalmadı,
sinirlerimin beni ayakta tutacak canı da
ama nasıl bir şizofreni bu?
seyre daldım, izliyorum ve dinliyorum sadece
gitarının melodilerinden bana gelen fısıltıyı.
solan menekşeyi dirilten sevgili
mor'un ahengini tüm vasıflarıyla taşıyabilen asillik
bahar'ının gelmesini bekliyorum.