Ey sevgili, ... Gönül,
Vefasız deme...
Tüm çareler tükenmişti
Vedasız gittim, bağışla
Attım kendimi
Aşk yüklü acılara
Ümitsiz sancılara
Yine de tüm çılgınlıklar
Ram etti beni yabancılara...
...
Ey sevgili, ... Gönül
Dudaklarımdan
Hasret dolu ve en acılı
Buselerin dağladığı yeri
Gözyaşlarıyla yıkamaya gittim
Vefasız deme...
Vedasız gittim, bağışla!
...
Ey sevgili, ... Gönül
Sabahın ilk ışıkları gibi
Dışarı vurmaktaydı sırrımız
Gece rengine bürünmüş
Yaşamın eteğinde
Kahrediyordu sabrımız
Vefasız deme...
Vedasız gittim, bağışla!
...
Ey sevgili, ... Gönül
Kaçtım, ağlayan gözlerden
Kaçtım, parlayan sözlerden
Kaçtım, hicranın nazarından
Kaçtım, vicdanımın azarından
Vefasız deme...
Vedasız gittim, bağışla!
...
Ey sevgili, ... Gönül
Şimdi kendi ateşinle yan
Bir daha bende kıvılcım arama
Taş bastım bağrıma
Başka merhem de arama
Vefasız deme...
Vedasız gittim, bağışla!
...
Ey sevgili, ... Gönül
Ruhumda kopan fırtınaların
Dalgalarından dolayı bihaberim
Düşmüşüm, sükûtun sancılı kucağına
Ağladım, pişman oldum
Gördüm ve anladım
Ben layık değilim sana
Ben layık değilim aşkına
Dönsem de şaşkına
Vefasız deme...
Vedasız gittim, bağışla!
...
Vefasız deme...
Vedasız gittim, bağışla!
...
Vedasız gittim, bağışla!
...
Bağışla!
...

Km-111108