Uğrunda binlerce soluk gül...
Akan kanlar uğruna birkez gül...

Ölsen bile yaşamın kenarında hep adın
Kalacaktır bu yaralı kalplerde o melek kanadın

Ey unutma gözleri kömür kızım
Kömür gözlerinle yazıldı adın
Karalasa da arkanda uyuyabilen hem cinslerim
Kalan izin bir yaradır vicdansızda olsa erkekleri…
Kırılırken o masum yüreğin
Nerdeydi zaman anken mert Türk,erkekliğin ?

Güvenilmezdi dostum,söylemiştim
Onlar insan değil bir yaratık,dedim
Neden dinlemedin…
Bir kurşun
Taaaak
Ah sadece seni değil bizi yaralar kömür gözlüm

Kalemin kara ucu kömürden yapılır güzelim
En büyük ateşler kor olunca görünür gözlerin
Kül rengiyken tenin
Bir pus kaplar,işte dolu gözlerim

Bir kurşun daha sık güzelim
Dağılsın arkandan yaktığım kömürlerim ve küllerim…

Hep temizdin temiz kalacaksın…
Vücudunda tek pisliğin
Barutun isidir güzelim…

Gitmeseydin dostum onları silerdik birlikte…


Kadınları sadece bir beden olarak gören acımasız, acınası yaratıklara…

EAB(Alef)