düşünmeye doyumsuzum.
yeter! diyorum kendime.
birilerinin söylemi
bana yet mi yor.
arsızım
ar
us yok
namussuzum
bacak aram ortada ve seviyorum bunu sere serpe düşünmeyi
lakin çok yoruldum
parmaklarım kesildi
kanadı
bileklerim acıdı
akıl suyumdan etim kabardı.

dik olsun istiyorum kemirdiğim, eksiltmeye çalıştığım fikirler
dik olmalı ki!
her harfin üzerine bastığımda en derine tek hamlede
bat malı
acı mı?
anlamış eksiltmiş olmamın zevki mi?
anlayamamalı...
bu ten
bu et
düşünmekten kasıklarım çatladı
doğum sancısı her bir aşk.

erkeklerimi seviyorum...
kalanlarımı da
yitirdiklerimi de
emzirdiklerimi de
ben doğurdum her birini tek tek
en baştan
ilk adımda "merhabalı" altı harflik bir kelimeden "aşk yarattım"
aşk yaratana kadar
zihnimi
zihnini
dölledim
ulu orta seviştim hep
kimse kızmadı.
azdık
o da ulu orta oldu
utanmadım hiç ben ki!
kaçanlar unutanlardı tadımızı...

zihnim parmaklarımı yordu yine ahhh

eee peki...
sorun ?
jinekolojik değil,
psikolojik de değil,
aşk abi
aşksal
sal..

kendimden korkuyorum.