Yorgunum…
Her ay
Gün
Eşya
Her şey,
Yoruyor sen doğduğunda…
Ölümlerinin izleri
Takvimde gömülü
Hâlâ duruyor dikkatli bakınca…
Ekim, Kasım, Aralık…
“Bitecek bir gün…” diyorum
“Elbet bitecek…”

Bir resimle doğuyorsun bazen
Gölgesinde pişmanlıkların,
Işığında aşkın,
Dağlarında sağlamlığın,
Denizinde ihtirasınla
Tuvalde geziniyorsun…
Odağımı çalıyor
Perdelerimi açıyorsun…
Sessizliğin ruhunu yenip,
Durmadan beni çağırıyorsun…

Ölümün gerekiyor sonra
Bildiğinden belki de
Ellerin yazmıyor
Dilin yok
Bu dolu suskunluğun
Bu boş mektubun sonu yok…

Bu yüzden bir can, bir cansızım

Ve
Her ölümün
Benim kahramanlığım…

27.03.2009