Vuslatın bu kadar uzak olmasın,
Artık görsün seni bir gün gözlerim.
Hasretin bana bir tuzak olmasın,
Yolunu gözlüyor her gün gözlerim.

Dünyada bir huzur vermedin bana,
Yargısız kararsız attın zindana,
Kırılan gururum şöyle bir yana,
Sen gittin gideli sürgün gözlerim.

Sevdan bir kor gibi kaplar içimi,
Kan gibi, can gibi şekli, biçimi,
Neyledim acaba bilmem suçumu,
Kanıyor durmadan vurgun gözlerim.

Hayalin usulca ruhumu saran,
Seni düşünmeden olmuyor bir an,
Uykum paramparça, düşlerim viran,
Uykuyu unuttu yorgun gözlerim.

Sensiz ölü bu can, sanma yaşıyor,
Bilmem beden ruhu nasıl taşıyor,
Her gece gözlerim dolup taşıyor,
Ağlaya ağlaya durgun gözlerim.

Cam kesiği değil yürek yaresi,
Kavuşmak bu derdin bir tek çaresi,
Gözümün, gönlümün şeker paresi,
Seni görmeyen de gergin gözlerim.

Fikir darmadağın, akıl firarda,
Sensiz geçen her an gönül zararda,
Çaresiz kalınca seni sorar da,
Gelmiyorsun diye dargın gözlerim.

Diken’im yazılmış kara kaderin,
Bu yüzden bitmiyor derdin, kederin.
Yokluğun bir yara içimde, derin,
Böylesi hayata kırgın gözlerim…
     
(MASAL)