Aslında değilmiydi korkularımızı kendimizin yarattığı ve meydanlara saldığımız yankılarımız..
ve aslında değilmiydi yine o bakışların arkasında kalan dudakların büzüşmesi ardından hıçkırıklı gözyaşları...
demem o ki ağır ağır çıkılan bir merdiven yok güzelim yok...
Kendimizi külümüzden yaratsak mutlak bir eksiklik doğacaktı, peki nerde yeniden doğmak...
Dikenli teller ardında bıraktığımız o güzel kadıncıklarımız nerede ve nerde o erkeklerimiz.
Derken, acı bir his ve titreyen bir ses duymalarımız..
kalemsiz kağıtların anlamsız beyazlığı
ve son kez sana demem o ki,
Göze kabuk bağlatmayan tek yara o şifreli söz, o kısaltma..
evet evet
göze kabuk bağlatmayan tek yara AŞK'tır.
neden diye sordun cevap veriyorum.
göze kabuk bağlatmayan tek yara aşktır.
çünkü aşk B'aşk'adır.

B'aşk'alaşım...