Muhtemel mükemmel aşklara inanan
Saf adamım ve bekliyorum;
Ya inandığımın yalan olduğunu anlarım,
Ya da bulurum cadının kuleye hapsettiği prensesi.
Masallardaki kurbağa prens de değilim
Tek gerçek mutlak inancım var...

Mevsim şu an ne yaprak dökümü
Ne de tomurcuk vakti güneşli göğün altında
Yerde kar var üstünü örttüğü gizemin
Merak uyandıran bahara
Zaman ne geride ne de ileride
Gözelenen buluşmaları sahiplerine saklıyor anlaşılan

Sözleri ataçla tutturdum yanına kulağımın
Zımbaladım o gözleri hayalimde canlanan
Hangi bedende rastlayacağım meçhul
O kokusu burnumda gülden de mis olan

Korkuyorum yalnız;
Ya bulamazsam , ya benim değilse bütün bunlar
Y ben cadının hakkıysam...