Ne istedin benden hayat? Bitmedimi alacak listendekiler, üstü çizilmedik bişeyler kaldı mı hala?

Yorgunum ey hayat, anla.. Sensiz kalmaya ihtiyacım var biraz, kendimi bulmaya, çaldıklarını yeniden kazanmaya..

Peki, söyle, naptım ben sana? Her günüm seni sevmekle geçti. Her an'ım seni doyasıya yaşamaya çalışmakla.. Hadi söyle hayat, naptım ben sana? Doğduğum andan beri tüm ağırlığını yükledin omuzlarıma, yine sarıldım, yine sevdim seni, taparcasına, herşeye rağmen seni kaybetmemek için savaşırcasına..

Ben hiç korkmadım senden hayat, hep koştum sana, yakalamak istedim, ama her yaklaşışımda senin sonsuzluğuna, sen daha bir uzaktın bana.. Gülümsemem acı oldu sana, gözyaşlarım kahkaha.. Peki ama ne istedin benden, beni boşver, o küçücük bebekten?

Henüz yeni açmıştım gözlerimi oysa, yeni tanımaya başlamıştım seni ve sen beni çaldın, canımın bi parçasını aldın.. Biliyor musun, ağlamadım, hayata inat, sana inat, ağlamadım..

Seni sevdim ben hayat, seninle olmayı çok sevdim.. Her çelmende biraz daha anladım kıymetini, her tokadında biraz daha gülümsemeyi öğrendim sana karşı..

Ama yine de direndim bir yandan büyümemek için, senin en sevdiğin şey olduğunu bilerek, sana bi kez daha meydan okumak istedim, yenildim.... Sonunda herşeyi bi anda götürdün benden, beni bile.. Ama neden?

Hayat, ne yaptım ben sana, söyle hadi ne yaptım sevmekten başka? Değişemedim evet, hep zor olanı sevdim, en zor olanı, seni.. Yaşamanın bu denli zor olduğunu bile bile, seni sensiz yaşamak pahasına sevdim. Ben senin tüm kurallarını kabul ettim, kuralsızlığa bu kadar düşkünken bile senin kanun yaptıklarına boyun eğdim, hani, nerede adaletin hayat, nerede yaşanabilirliğin..


Masallarla büyüdüm, seni bir masal olarak tanımak için kendimle bile savaştım, inandım buna, inandım sana, senin sonsuzluğuna. Sonra senin baştan sona yalanlarla kurulmuş cümleler hadar sahte, o cümleleri kuran insanlar kadar sahtekar olduğunu gösterdin bana. Şimdi nasıl beklersin sana güvenmemi, bunca yıldan, yaşattıklarından sonra, nasıl beklersin adaletine inanmamı....

Evet hayat, sevdim ben seni, çok sevdim hem de.. En zor anlarımda bile, beni istemediğini bile bile, yine de sarıldım sana. Senin doğduğum anda bana armağan ettiğin yalnızlığımla dertleştim gecelerde, bana vaadettiklerini düşledim.. Karşılıksız bir sevdaydı benimkisi.. Hem savaştım seninle, hem sevdim. Dedim ya, ben hep zor olanı istedim.

Hadi hayat, dön bana yüzünü artık, seni daha bir sevmek istiyorum, anlasana. Ellerimi uzattım sana, ya tut, ya da çekil yolumdan artık. Yordun beni sen, yalanların yordu beni, yalanlarla dolu sen....

PELİN GİDER