…kendin…

Yokluğu ile kendi varlığın arasındasın
Tıpkı ayla güneşin kavgası gibi
Mutluluk isteğin geçmişteki yaşanılan
Ay ile Güneş aydınlatma savaşında sanki

Benliğini bir yere emanet etmiş gibisin
Ne Ay ne de Güneş bilmiyor kendi güçlerini
Sen de bilmiyorsun işte kendi önemini…

Zannetme ki Güneş olmasa Ay olacak
Ama Ay olmasa Güneş…
Zannetme ki “O” olmasa kendin olacak
Ama kendin olmasa “O”…

Ay beklemeli gecenin gelmesini
Kendini yaşamalı ki O nefes alabilsin
Güneş aydınlatmalı her yeri, Ay’ın görünmemesini…
O olmalı ki benliğine huzur versin…

Bu düzen içinde,
Önce kendin olmalı
Ay’ın o sıra dışı görüntüsünü görmek
Güneş’in sıcaklığını hissetmek için

Sonra “O” gelmeli…
Seni,
Gündüz Güneş’in
Gece Ay’ın altında
Sevebilmesi için…

Ay, kendin... Güneş, O…