Boyacı sandığının başında
Küçük bir oğlan bir velet
Yaşıtlarının kiminde uzaktan kumandalı araba
Kiminde bisiklet
Oysa onun yüzünde boya lekeleri
Gözlerinde bir çocuğun yarım kalmış hayalleri
Küçük bir oğlan bir velet...
Bazen bir isyan belirir yüzünde hayata dair
İşte o zaman
Utanırım
En paspal ayakkabılarımı bile boyatamam
Elimde olsa
Sandığını satın alıp çocukluğunu versem ona
Ve hatta kendi çocukluğumu
Kendi çocukluğumu versem o masmavi gözlerinin hatırına
Küçük bir oğlan bir velet
Bildiği tek oyun tanımadığı insanların ayakkabılarıyla
Dalıp gidiyorum istemeyerek
O beğenmediğim çocukluğuma