Dağlara sormuş seni bulutlar,

Yıldızlara nağmeler yapmış.

Avuçlarına yağmış serin ama kor damlalar.

Kapatmışsın gözlerini maziye,düşüncen,

Karanlık düşlere nöbette, esir olmuş tenine.

Kalbin cam kırıkları içinde gözleri yaşlı,

Dudakların susuz,çatlak sevdadan değil yaralı.

Şimdi kulaklarında aynı fasıl,

Aynı ezgi, sokaklarında bağırır gece ayazında.

Düşse saçının bir teline ak,

Çığ düşmüş sanırım.

Boynum bükülür ağlarım.

Kalbin cam kırıkları içinde suskun,garip...

Garip kalmışsın yıldızların yokluğunda,

Geleceğinden habersiz hayat denen bu yolda.