NEFRET

Yine dehşet yine kan.
Gözlerimdeki kin üstüne lanet getirmiş.
Omuzlarına binen yük kendini kaybettirmiş.
Kara toprak yer ayırmış en derinlere,
Mutlu ettiğin tek şey kuytu köşe.
Şimdi bedenin yerde ruhun yerin dibinde.

Ben mutluyum açtım kollarımı,
Gökyüzüne diktim gözlerimi,
Bu sefer son sefer bastım küfürü,
Göğe yükseldim artık emin ellerdeyim.

Yine leş yine koku.
Cesedin beş para etmez,
Benliğin de zaten kimseye benzemez,
Cehennem bile ateşini vermez.
Kapının çaldığını benden başkaları sezemez,
Aç sonuna kadar karabasanlar önünde.

Ben huzurluyum açtım gözlerimi,
Geriye ait tek bir iz beni etkilemez.
Bugünü yarını hiçbir şey artık seni ilgilendirmez,
Gardımı aldım kabuslar beni çökertemez.