evin arka bahçesine dolaştım. annem deforme olmuş bedeniyle odun kesmeye çalışırken; eşerbın altından bal ile yoğrulmuş saçları taşıyordu. yorgun ve bezgindi yüz.ahıra doğru ilerledim üvey anamla göz göze geldik.babam kuma almıştı anamın üstüne. tabi genç güzel kadın tabir yerindeyse taş gibi.ama o gözlerdeki nefret her an huzursuz eder insanı ah her neyse. gözlerime baktı şöyle bi sonra ne yapcanı bilmezce döndü içeri baktı geri bana döndü ve kızarak bağardı.
eeh içerde sizin oğlanın cesetiyle uğraşıyorum kaç dakkikadır yeter be kendiniz ilgilenin
koşarak içeri girdim. isteyerek olmadı diye ağlıyor böyle olacağını bilmiyordum ona senin alet küçük dedim ve kendini öldürdü.
cesetin üstünde gazete seriliydi öylece bahçeye sürükledim. annem ben yapamıycam sen yap dedi. ceset ağaç kütüğüne dönüşmüş.üstünde kocaman çiviler var. hepsini ellerimle saplandığı yerden döktüm aletinde de çivi vardı her yer kan ve soyulmuş deri altından çıkan sarı yağlar. bu görüntüye aldanmayın ama beden ağaç dokusunda sertliğinde çivilr ağaçtan sökülür gibi.tüm çivileri söküp eve koştum. babam bahçede oturmuş saz çalıyor annem camdan bana babana görünme sessiz ol işareti etti. babama görünmemeye çalışırken bir yandada çivileri çıkartırken tozdan bembeyaz olmuş ellerimi açmışım önümde ,biyere değmeden korkuyla aynı zamnada, hemen yıkamak için eve koştum.annem kapıyı kendimi gülmeye zorlayarak açtı kapıyı. ben ağlamamak için zor tutarak kendimi biraz isyankar biraz sinirli anne nolu yapma bu sefer gülmeye zorlamayalım kendimiz buna gücüm yok diyip banyoya giridim. yıkanma kararı aldım soyundum üstümde hiçbir şey yok. ellerim hala tozlu. tam musluğu açıyorum kurtulucam bu korkunç tozdan babam her zaman olduğu gibi kapıyı çalmadan içeri daldı. çırıl çıplak gözleri önündeyim.çık dedi kapıyı üstüne kapattım tamam diyerek. kapıyı açtı gene üstümü giyinmeme fırsat vermeden kapadım gene üstüde çık dışarı diye gene açtı kapıyı neden giyinmemi beklemiyo görmüyormu çıplağım neden beni böyle görüyor utanıyorum neden banyoda benim sıram olduğunu işim olduğunu düşünmüyor.sadece şimdi değil hep bu haksızlığı yapar. tek söylediğide çık dışarı yada boşalt banyoyu olur.yoğun bir gün yaşadım üzgün sinirli yıkkın korkmuş az önce bi cesetten çivi ayıklamış bir ruhtayım ve arınmak istiyorum. ama hiç bişeyden haberdar olmadığı gibi bundanda habersiz banyoyu kullanmak tek derdi.

yeter artık

havaya zıpladım iki ayağımla kapıyı tekmeleyerek kapattım. kapatırkende ömrümde atmadığım bir çığlık attım.

sonra annem seslendi

deryaa iyi misin?
ses çıkarmadım hala şoktayım
yanıma geldi baş ucuma oturdu iyimisin kızım uykunda çığlık attın biraz önce...