...

Gökyüzü yaptığı sadakatsizliğin bedelini insanoğluna ödetircesine hırçınlaşıyordu.Kahinler tek bir şey sayıklıyorlardı ''Bir canavar yaklaşmakda''...Ve aslında insan o canavarın leş kokan soğuk soluğunu ensesinde hissediyordu!Kati bir gercekdiki daha önce hiç cıkmadığım bir yolculuğa hazırlanıyordum o gün...Sevdiğim hiç kimseyi tanımıyordum ve sevdiğim yada sevmediğim hiç kimse tarafından tanınmıyordum.Korkunun bütün bedenimi sardığını hissediyordum ama korkduğum kesinlikle ölüm değildi, ölüm sonrasıydı.Ya tanrı varsa?Fakat merhamet tanrı erdemiydi öğle değilmi?

...

Bedenimin bende olmadığını ise çok sonra farkettim, şehre tepeden bakarken...Boğazın suları çekilmişdi, şehirde yeni dağlar vardı, caddelerde ölü canlar...Ve o gün bile bir çocuk ihanetten tarafdı...