Kıtlama içsen,
Toz şeker gönül koyar.
Dostların hüzünlenir,
Ağyârla içtin sayar.
İşte bu sebeplerden;
Şu minval üzere içilmeli:
Öyle demlemeli ki onu,
İncecik, elif endamlı biri,
İmrendirmeli kadim sefiri.
Demi tam kıvamında olmalı,
Yirmi dört ayar.

Ne ağyâr üzülmeli.
Ne dost hüzünlenmeli.
Her damak zevkine uygun,
Kıvamında içmeli.

Onu senle beraber,
İnce bellide ince düşünceli,
Dostlar nûş eylemeli.
Vefa sayfasını satır satır,
Sözcük sözcük hece hece,
Yâran ezber bilmeli.
Çay ki dost meclislerinin,
Aşüfte esmer dilberi.
Her daim narin eller,
Porselen demlikte demlemeli.
İçenler bin bir dostluk namesini,
Dinlemeli söylemeli…
Ankara,06.09.2007
İbrahim Kilik