kimbilir,hangi güz başlangıcında
kesişir yolu umutların
vuslatın olmadığı hayatlarda
kimbilir,nerde açar
bamya çiçeğinin kızıllığı
açtığının pişmanlığında...

siyah beyaz resimlerde gizli kalmışken
sevdanın gökkuşağı cümbüşü
biz, buz dağında kibrit aleviyle
ısıttık yüreğimizi..paylaştık..
başka yüreklerde..sevdiğimizi...

biz istemezdik aslında
okyanusta, aşkla sevişirken balıklar
deniz kıyısında,çakıl taşlarıyla dost olmayı
sahilde.. yalnız, serseri gezmeyi..
biz istemezdik...

düşlerin kıyısına çektik dünyamızı..
çok zordu..gerçeğin adı imkasızken
bulabilmek temiz sevgileri,güzel yürekleri
sevgiyle bakan gözleri,çok zordu bulmak

kimbilir bir gün, bamya çiçeğinin kızıllığında
bir güneş doğar yüreklerimize..
ısıtır bizi,kibrit alevinin tadında
keşkelerin değil,iyikilerin yaşandığı ve
aşkla sevişen okyanustaki balıklara inat
seni bırakmam.. diye sarılırız,imkansız umutlara!!!