Sevgilim,
Uzun zaman oldu yazmayalı sana... Aşkımızın başlayışı gibi, biraz zor oldu mektuba başlayışım da...
Seni bıraktığımdan beri, beni bulduğun güne döndüm...Bir yıllık yolculuğumuz boşuna gibi gelecek şimdi sana... Hayır! Her şeye yeniden başlama gücü buldum ben kendimde...
Senden önce durduğum durakları senden sonra silebildim ancak... Keşke seninleyken de silmiş olsaydım her şeyi...
Hayat sensizken çok daha mı iyi? Değil birtanem...
Daha da acımasız sanırım... Ben de zorunda olduğum için daha güçlüyüm belki de...
Öyle çok özlüyorum ki seni... Her sensiz gün bir damla kan ekliyor gözyaşıma... Yüreğim darmadağın... Benliğim harabe...
Ve bütün bunlara rağmen çare yok bu gurura yenik kalbe...