“Yağmur”şairine ithaf olunur.

Karanlığa bir gül düştü..
İçinde yalnızlığın yaprakları..
Dökülen ehli hislerin ayyukasında,
Gönlüme gülün en goncası düştü..
Yalnızlığa oturdu kanepe.
Duvarlar tefrikada,kahpe..
Yavaşça sineme bir gam düştü..
Kökü sende karanfilin,
Serviler gölgenle öpüştü.
Musiki terennümünde akşamlar
İçime derdin en güzeli ızdırap düştü..
Izdırap..ıstırap takvimlerimde metruk,
İntizarımda sen!
Çepçevre kaplayan aynalarda,
Hayalin gözüme düştü..
Ufuklar akşamlarla kapalı..
Çarşı kapalı..hava kapalı..
Sana gidecek yollar kapalı..
Vuslatım en güzide şiire düştü..
Yalnızlık..ızdırap..vuslat..
Gurbetin üç yaramaz çocuğu..
İçime Yaradandan yaramaz bir çocuk düştü..
Durmadan uzalıyor gurbet..
Uzayan yollar,yıllar
Vuslat başka bahara düştü..
Gönlüme gülün en goncası düştü..
Yavaşça sineme bir gam düştü..
İçime derdin en güzeli ızdırap düştü..
Vuslatım en güzide şiire düştü..
İçime Yaradandan yaramaz bir çocuk düştü..
Hergünüme bir damla gözyaşı düştü..

                              KEMALETTİN ÖRS
                              ARALIK 2005 AŞGABAT