bu bir isyan değil
yokluğunda kayboluşumun sesi.
bu bir şiir değil
sensizliğin çaresizce dile gelişi.
ne var ki; rüzgar bile senli esiyor
üşüyorum, çok üşütüyorsun.
deniz seni anlatıyor,
lacivertinden
koyu bir gölge düşürüyor ruhumun derinliklerine.
saat şu an tam sende durmuş
zaman geçmek bilmiyor
oysa şimdi;
sende olmak zamanı olsa da
kayboluşlarınla boğuşmaktayım
çaresizim,
ne sende
ne sensiz olamıyorum.

sözlerimle anlatamadığım yalnızlığımı
gözlerimle anlatmak isterdim,
bir yakalayabilseydim bakışlarını
ulaşabilseydim…
nerde yanlış yaptık?
bilebilseydim…
hep korkularım düştü umutlarıma
renklerimi düşüremedim
tam zamanında tutamadım ellerini
elimde değildi, yetişemedim

yine de bu ne bir isyan ne de bir şiir
olsa olsa
sensizliğin çaresizce dile gelişi
sessiz bir çığlık belki…
biliyorsun zaten
ben şair değilim ki...

02.05.2007 Yasemin CAN