güneş birazdan batacak yavaşça ufukta
ben yine yürüyeceğim bomboş sokaklarda
belki seni bulurum diye boş bi umutla
arşınlayacağım yolları hayalinin ardı sıra
bir rüzğar okşar ki tenimi tıpkı senin gibi
bir an sen sanıp bırakırım o hayalleri
senin olmadığını anlayıncada hüzün sarar içimi
derken bir çift ilişir gözüme çok ilerlerde
niyedir bilinmez yaşlar dolar gözlerime
tarifsiz sancılar göz kırpar yüreğimde
ama acımı bırakıp kenara devam ederim yoluma
ve sensizliğin zehrini çekerim son sigaramda
yaşamak adına umutlarımı yitirerek her dakika
şimdi sensizlikle başbaşayım gecenin ortasında
bir yanda sensizlik bir yanda sessiz gece
aradım seni tüm sokaklarda bulamadım yine
küfürler saydım seni benden çalan kadere
isyanımı haykırdım hayata siyah güllerim elimde
bulamadığım için yakıcam bu şehri kendimi de içinde