kralların masalarında mutluluk var diye başlamıştı
henüz çocuktu ve ela idi gözleri
sonra yetmez oldu kralların avuçlarının sıcaklığı
mavi gözlü olmalıydım dedi bir fahişe
kaderimde neden elalık vardı ki
bir piçi uykudan uyandırmışlardı
kürtajların yok edemediği bebek gözleri parladı
güneşin ardında da bir gezegen vardı
sıcaklığına alışılmışsa güneş rüzgar esintisi verirdi
ve hala dağları bakiredir
ve hala hiç bir dağcı doruklarına ulaşamamıştır
korsanların nedense hep birer gözleri vardır kaybettikleri
eladır korsanların kaybolmuş gözleri
derin hıçkırıklar başlardı
tanrıların ellerinde mendil yoktu
avuntu bileşkesel gözyaşı
son zamanlarına değin
masalardan ne krallar geçti
ne soytarılar
nede avamın maskeli süvarileri
kalbinin atışları öylesine artık
fahişeyi ve piçi bulamazsınız
çocukluğun temiz tarlalarına sığınmışlardır
içsel kelimelerin yerine sürekli filmler izleniyordur
tek kişilik filmlerin o meşhur aktristi
baştacıdır dağlarına dokunulmamış yeni gezeninde
çocuk gözlerinden güneş korkar ve kaçar
az önce eski korsanların inadına
kapağında tozları elayla mavi karışık mp3ünde

frank sinatra söylüyordu

This is my way...bu benim yolum

I did it my way...bildiğim gibi yaptım