İnsan hep severken çok bencil oluyor.Hep en çok sevilmek istiyor. Hep en çok özlenmek istiyor. Hep en çok sevmek istiyor. Aslında bunlara kimsenin itirazı yoktur. Kim istemez ki hep en çok sevilmek,sevmek,çok özlemek,özlenmek.

Ama işte severkende hep bencil tarafımız ağır basıyor. İnsan herşeyi paylaşıyor ama bir tek bir şeyi paylaşmıyor. İnsan kalbi paylaşmıyor.Paylaşmak istemiyor.O kalpte sadece kendisi olmak istiyor. Ama gel gör ki hayat o kalbe sadece bir kişiyi sığdırmıyor.

O kalpte tek olmak için neler neler yapmaz ki insan. Neleri göze almaz ki. Ama kalbe bir kişi sığmıyor. İnsan işte o zaman bencillik yapıp tek olmak istiyor. O kalbin tek kişi için kalp atışlarının atmasını istiyor.

Ama o kalbin daha bir çok kişiye ait olduğunu ve başkaları içinde kalp atışlarının atması gerektiğini unutuyoruz.

Tek kişilik bir kalp varmıdır acaba ? Olan söylesin.