Ağustostan çaldık, sinsice
Cırcır böceklerinin türküsünü
Öylesine öykündük;
Yanımıza, yöremize
Mayınlı hatlar
Geçilmez setler ördük.

Dünyanın malı,
Yaseminin dalı bizimdi oysa
Yangıları göremedik, görmezliğimizde
Çığlıklara sağırdık.
Suskun yüzlerden selâmı
Açık ellerden ellerimizi sakındık,
Renkli dünyalar yarattık
Doyumsuz zevklerimize.

Ala karanlıklarda seçtik
Dostluklarımızın gizli köşelerini,
Ekşi ayranımız
Bizden gayrısına yâr olmadı.
Sigaramıza ateş
Yaramıza kül bulamadığımızda anladık
Katkısız soyluluğumuzun!
Katkılı saflığını.

Damlalaştık bulutlar içinde
Damlalar yarattık.
Toprağa özlem taşarken içimizde
Düşünemedik yağmayı,
Yağmuru yaşamadık.

Çürüdü kalplerimiz kendi gölgelerimizde
İnsan aydınlığını
/ yazık ki / bulamadık.
Dünya bahçelerinde el ele olamadık.


Nevzat ERKOL