Kıyamet tellallığı yapardı yüreğim....ne zaman düşse içimin kıyısına bir sevda yangını... bir korku saplanırdı içime...bilirdim yalnızlık düşüne bulanmış korkuların beni esir alacağını...ben hep vaktinden önce orda bulunurdum....bu nedenle aşk,hep geç kalanları tercih ederdi...ve düşerdim yeni yollara...her durakta bıraktığım bir iz olmazsa,aslında tanıyanda çıkmazdı ben ya....:)

hep biterdi..
en olmadık yerde...bir oyun bozan çıkardı,eksik kalan masallar hiç bir zaman tamamlanamazdı..her şerde hayır ararım demiştim ya...benim hayatım tamamlanmamış,masalların yansımasıydı..
Aşk,
bencilliktir....bilirdim..
Bilirdim de...
ben(cil) değildim....

belki de buydu mutluluk....
Kayıpların envanterini çıkarmak...
her masaldan yeni bir ben yaratmak...
neydi ki.....

Uykusuzluklar, esir alırken gözlerimi (hayal adam)şairim-ben bu gece yeni bir yalan daha fısıldıyorum kulağıma...

Seçilmiş insanlar vardır
seçim hakkına sahip olmayan....
kanayan yaralar vardır..
Kanamaları hiç durdurulamayan...
Eksik hayatlar vardır...
İçi hiç bir zaman doldurulamayan……………


""Şairim"
01.38...geceyi hep sevdim....o bana her defasında ihanet etti...yazanların değişmez yazgısıdır/YALNIZLIK/