Hayat…
Koskocaman bir yorgunluk sırtımda.
Ki umud yok.
Yine yok ve hiç olmadı.
Olmadı, olmayacak…
Oysa sana ben;
Umutlarla gelmek isterdim…
Kahretsin!
Aynam; simsiyah
Seçemiyorum aksimi karanlıklar arasından.
Hiç görmedim yeşilin en huzur tonunu.
Sana umutlar biriktirmek isterdim oysa.
Cep delik,cepken delik
Ne koysam düşüyor, ben den aşşağıya…
Özür dilerim.
İşte benim gerceğim.
Simsiyah, umutsuz bir vakayım
İnsanlığın ciğerinde…

Susacağım bir gün.
Hiç konuşmamacasına…
Bir çölün ortasında (su)sar gibi
Susacağım…
Kelimeler düşecek usumun gölgesinden…
En riyakar aşklar geçecek gölgelerimin üstünden.
Yağmurlar teğet geçerken,
Ben; ıslanmayan bir göz olacağım
İkonanın kalbinde…
Sırtımda hayat yüklü hançer izleri
Kanar enderinden eylül yüzlü mevsim.
Ben su(sa)rım.
Ömür çölünün tam ortasındayım…

Mehmed asım erdoğmuş