Bu gün toprak alsın beni, alacak,
İşte o an üzerime oluk oluk kan yağacak,
Aylar geçtikçe gözyaşları durulacak,
Ve duruldukça başıma dikilen fidan büyüyecek, çam olacak
Bir fukara gelecek baltasını köküne vuracak,
Vursun!
Yoksa çoluğu çoçuğu kış günü donacak,
Yüreğimle büyüttüğüm, yüreğimi büyüttüğüm çamı evine götürüp yakacak,
Çam yandıkça yıldırımlar çakacak,
Gürültü bir güzelin uykusunu kaçıracak,
İçi ürperecek,
titreyecek,
Korkudan olduğunu sanacak,
Sonra düşünmeye başlayacak,
Anlayacak,
Ağlayacak,
Yo hayır pişman olmayacak,
Sadece sorduğum soruya mantıklı bir cevap arayacak
Neden ?
Kapı açılacak, gelen ses neden diyecek
neden ağlıyorsun?
Yok bir şey diyecek,
Saklayamayacak sesten gözlerini,
Ses, beni bakışlarında görecek,
Tanıyacak, hatırlayacak ve soruları bırakıp o da ağlayacak,
Ağlamasınlar,
Yanmasınlar,
Sadece uyusunlar,
Yüreği artık bir fukara evini ısıtsada,
Uykukularında onların saçlarını okşayacak,
Ve hiç bir zaman bundan bıkmayacak.