BECEREMEDİM İŞTE
Hüzne özendi gönlüm,
Başımı iki elimin arasına alıp,
Yüklendim acılarımı;
Çıktım yola.
Terk edilişlere uğradım önce,
İhanetlere, aldatmalara.
Sonra üşümelere, açlıklara.
Açmadılar kapıyı.
Yetimliğe sığındım,
Çocukluk yoksulluğundan
Medet umdum.
Yüz vermediler.
Bütçe bu ay da açık verdi.
Evdeki hesap, ev sahibine,
Gönüldeki hesap, sevdiğime
Uymadı gitti.
Tam hüznün zamanı dedim.
Elinin tersiyle itti o beni.
Kırk yılın başı,
Özenmiştim üzüntüye,
Oof çekmek istemiştim oysa
Beceremedim işte.
Ektiğim çiçekler, büyüyor
Bahara karşı içimden
Kahkaha atmak geliyor
Tam da düğün mevsimi
Zurna sesler kulağımı tırmalıyor
Ayağım gidiyor
Kalkıp oynamak lâzım
Hüzünden fayda yok.