yazdığım hiçbir şeyi
beğenmedim
yırttım yazdıklarımı
ölüme saydım uyanışımı
yine de beğenmedim

dağlar yaptım
çok yüksek
çıktım tepelerine haykırdım
bulutlara sarıldım

bir de
denizler vardı, büyük
uçsuz bucaksız
yunuslar vardı
hep yalnız hep yarsız
güneş vardı
gelen
sabahın edasında
ve giden
akşamın soğuğunda
gözlerim onu arardı
ne zaman
gitse
ne zaman
yalnızsam
ne zaman
bir mum sönse
ne zaman
yalnızsam

yollar vardı
uzak
hem de çok uzak
geriye sadece hüzün kalırdı
kaldık buralarda tutsak

yollar vardı bitmeyen
rüzgarı dinmeyen
yollar vardı ışığı olmayan
birbirine karışan

bir de sen vardın
bana
yollardan daha uzak kalan

19.10.1995 ist.