Sessizlik sardı dört bir yanımı gözlerim de gözlerin var
Sesini duyamıyorum dokunamıyorum ama
Avunduğum bir hayalin var

Neden bilmiyorum bu hale geldik seninle
Neden ellerimiz ayrıldı
Yüzümüze hüznün gölgesi düştü
Neden pembe çiçeklerimizi soldurduk

Şimdi bir deniz kenarında oturup düşünüyorum hayata ve sana dair her ne varsa
İçimdeki çocuk boynunu bükmüş benimle birlikte azgın dalgaların kırbaçlarını yiyoruz... soğuk olabildiğince soğuk buralar yapraklar dökülmüş artık yastalar gidişine feryattalar duymaz mısın ey sevgili ?!! duysan böyle yapar mıydın elimde soldu pembe gülün... dudaklarım kıvrıldı gözlerim ağlamaklı son direnişlerdeyim...
Nerdesin... nerdesin ...
Esirin oldum derken azat edilmeyi istememiştim senden. Kollarında müebbet ölüm razımdı benim... şimdi boynu bükük kaldım... üşüyorum hem de ne üşüyorum dışarıda ki soğuktan değil sıcaklığını kaybettiğimden üşüyorum
Beklemek....
Güne gün saate saat aylar ay ekleyip bir ömür beklemek
Sonunu bilmediğin bir yolda yürümek gibi ..
Bekleyeceğim seni... son nefesimde adın olacak unutma!!
Bekleyeceğim imkansızım olsan da ...
Belki bu sahil kenarında belki bir göz odamda
Belki bir avuç toprakta ... ama bekleyeceğim