Yalnızca hava, ışık ve arkadaşın varsa hiç üzülme. -Goethe |
|
||||||||||
|
Gerçek aşk umudunun bittiği yaştır. Çocukluk buraya kadardır.Bir hayat yükü ihanet ,ayrılık, zulüm taşırsın sevimli yanağında. Derken acı çağı başlar.Acının şahı başlar. O zamana dek her gidişin bir dönüşü vardır ,ezberinde.Her kötü şey ,iyinin sebebi olur, bilirsin. Oysa hayat, onsekizine dek, sadece masal anlatmıştır.Hayat kurnazdır.Önce yıllar boyu sevgiye, aşka, barışa, umudun sonsuzluğuna inandırır seni.Dünya kolay, der.Yaşamak çok kolay... Sonraysa pat diye yüzüne vurur hayallerini.Kendi elleriyle çıkardığı zirveden çekiştire çekiştire indirir aşağıya. Zalimdir. İnsan onsekizinden sonra başlar yaşlanmaya. Hala içinde taşıdığına inandığın umut, bilmezsinki, ya da bilirsin ki yapaydır. Hayallerini göğe gömersin.Hüznün soğuğu uyuşturur teninin.Üşürsün, ısıtanın yoktur.Gözyaşların, kimse silmeden kurur yanağında. Onsekizinden sonra aşk uğruna işlediğin her günah, kaydedilir hesap defterine.Sevda haram olur, şiir haram, deniz haram... İnsan onsekizinden sonra başlar yaşlanmaya.Yastığının bir köşesi hep boştur.Ancak aynalara gülümsersin.Kederin, yüreğinin kara sınırını geçemez olur.Anlatsan dinleyenin yoktur, dinlesen bir koca sessizlik. Çarpmadığın duvar kalmaz artık, yapmadığın hata kalmaz.Af dileyecek kimsen bile kalmaz. Mezar yalnızlığı der buna eskiler. Mezar yalnızlığı deler. Kapının zili paslanır.Camlarda tarihi geçmiş buğular.Dünya seni, başı öne eğik, yokluğa uğurlar. İnsan onsekizinden sonra başlar yaşlanmaya.İnanmadığın ölümün korkusu da başlar.Her korku içten içe başlar. Anlarsın ki kendini kandırmakla olmuyor bu iş. Hava haram, içtiğin su, yediğin lokma haram... Bu dünya yetmez el kadar yüreğindeki boşluğu doldurmaya. Söylediğin tüm yalanlar sürülür önüne.İnandığın her gerçek üstüne çöker.Altında kesik soluğun kalır. Kaderleri pazara çıkarmışlar, herkes yine kendi kaderini almış.Bana da yine benim kaderim kalmış. Üşüme.Hayat bu. Kimbilir belki ben şimdi kimsesizliğimi okşarken, yarın hayatta olmayacağım.Şimdi yaşayan, gülen, ağlayan birileri yarını hissetmeyecek, yarını göremeyecek. Kimse diğer yarımı göremeyecek... İnsan onsekizinden sonra başlar yaşlanmaya. Ve ''kadere razı olan,kedere razı olur'' Herşeye rağmen... Yaşlanmak da güzeldir.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Kerem, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |