Tek kelimelik tekerleme;ölüm.
Üç tarafı gözyaşıyla çevrili bu iklim,minyatürü gibi cehennemin.
Sırtıma astığım tonluk acısın artık.
Sensiz,bir dünya eksik.

Hep aynı kişiyi sevdik Azrail'le.
Hep o kazandı.

Gidişin,avuçiçimdeki alınyazıma ters düştü.
Önceleri ayrılık dediklerim,bu kadar sahici olmamıştı.
Diş ağrısı kimin umrunda,baş ağrısı kimin...

Gitmek kolaymış bir kurşun sesi kadar.Bir kurşun sesi malolurmuş bir dünyaya.Bir kurşun sesi,sensizliğe malolurmuş.

İnşallah acıtmamıştır canını.Üşütmemiştir toprağın o altı...

Güzel yemek tarifleri öğrendim,kırık yumurtaların ötesinde.Dört gözle bekliyorum ölümden dönüşünü.Vazgeçer de iade ederse seni...

Kızar,küser de seni üzer diye toprağa basmaktan bile çekiniyorum.İzin verirse meleklerin,rüyama misafir edeyim seni.
Ve bu arada,üzülme,çocukların ölüme bizden daha aşina sanki.

Ezer geçerim herşeyi,gücüm yeter herşeye.Söküp parmaklarımda oynatırım dağları.Güneşi buz niyetine suyuma katarım.Üflesem kuruturum tüm denizleri.Sallasam yere düşürürüm göğü.Kükresem mevsim değişir.
Ezer geçerim herşeyi,gücüm yeter herşeye.
de işte,sözüm geçmiyor ölüme...

Kaç damla gözyaşı geri getirir seni?Adı üstünde Azrail,ne zaman döner...seninle?
Şimdi kolay da,ya seneye..?
Ya onca sene sonra?

Hatıranı vicdanımıza gömdük.
Hakkını helal et,
''petek''.