Omuzlarım ağır
bacaklarım, kollarım
bedenim
taş gibi kaskatı, ağır

Halikarnas'ta
çıkarken o bitmeyecek gibi
görünen yokuşu
sabahın sekizinde
bakmadan geçemiyorum
denizin sessiz haline
güneş tam karşımda
üzerime üzerime
ve o adam
hep o köşede
yarın da aynı
diğer günde
yürürken gümüş asfaltın
üzerinde
hep bir köpek havlaması
hep kuş cıvıltıları
ve yorgun ve argın
ve denizde
balık avlayan balıkçı
" Heeey merhaba! "

şşşşşt......
Halikarnas uyanmasın