Adı iz Edebiyat olan bir köşede edepsizliğin açıkça teşhir edilmesini doğrusu anlayabilmiş değilim. Yazıları incelediğimde kalitenin, standartların üzerine çıktığnı görebiliyordum. Ancak " Bir Orospunun ruhu" bütün iyi niyet kurallarını gölgede bırakarak, edebi bir dergide en çok okunmuşların arasında birinci sıraya çıkabiliyorsu, bu köşede yazı yazanları ve okuyanları biraz düşündürmesi lazım.

Pazardan domates alırken bile fahiş gördükleri domatesin yanına yaklaşmayan ev hanımlarının, hane babalarının ve alie bireylerinin böyle bir fahişliğin içerisine dalmalarını teessürle karşılıyorum.