Yaşamak ne kadar da zor (muş)
farketmemişim, öğrenememişim, anlamamışım vs...
Şimdi anlamak zor geliyor insanları, paylaşılanların yitikliğini, kopukluğunu, içime dokunuyor.
Öğrenenmemiş olmak da ağır geliyor; ´neler öğrenmişim de bu ne oluyor ki.. neleri başarmışım bu ne ki´ diyesim geliyor..
Fark mı? nasıl farketmem neleri farkediyorum, nasıl bu kadar dikkatsiz olabilirim?
BEN;
ben biriyim, öylesine yaşayan..
YAŞAMAK;
çok zor hala yolunu bulamıyorum..
BULMAK;
bulmak istediğinle orantılı, hayat her istediğini buldurmuyor, zorluyor..
ZOR;
hep zoru istemeden seçiyormuşuz bilerek ya da bilmeyerek..
BİLMEK;
bilmiyorum dediğimde bildiğimi görüyorum, bildiğimi sandığım anda eksikliğimi görüyorum..
GÖRMEK;
ne görmek istediğime bağlı bu, istersem çok net görüyorum da istemediklerim ne olacak?.
OLMAK;
bir şeyler olmaya çalışıyorum da istediğim kadar olabilmeyi bir türlü başaramıyorum..
BAŞARMAK;
ne istediğimi bildikten sonra kolay ama ben neden hala ne kadarını istediğime karar veremedim?.
VERMEK;
verebileceğim tek şey sevgim..
SEVGİ;
sensin..
SEN;
bensin..
BEN;
biriyim, öylesine yaşayan
HAYATINDAKİ TÜM KELİMELER BİR ŞEKİLDE KENDİNE DÖNEN BİR BEN...