"İnsan - işte tüm sır burada. Bu sır üzerinde çalışıyorum, çünkü kendim de insan olmak istiyorum." -Dostoyevski |
|
||||||||||
|
Sadece “mavi”! Anlar misin beni? Hiç sanmam... Peki mavi özgürlüktür desem, bir tutkudur, bir düstür desem... Bir yer anlatmsam sana hep mavi olan! Masmavi... Mavide bir kiz anlatsam sana, mavide bir kiz! Umutlari olsa bu kizin, her kiz kadar... Gelecege dair inançlari olsa, hem alisagelmis olsa, hem de çok uzaginda olsa alisagelmisligin... Bir kiz! Sanki hiç yokmus gibi, sanki hep var olan... O kiz, o mavi kiz bir erkegi sevse. Hemde mavide... Gözleri yalniz o erkegi görse, yalniz onu isitse kulaklari. Ve hiç çekinmese ellerini uzatmaktan ona... Erkek kucaklasa kizi masmavi bir sevgiyle... Hiç bitmemecesine olsa bu sevgi ve hiç gitmemecesine... Anilar olmasa bu sevgide, acilar ve pismanliklar da! Yarinlar da dünler gibi... Ve bugünü yasasa hep, kizla erkek duygularin dorugunda. Bir gün bir masal anlatsa kiz. Yesil otlarla bezeli kayalarin mavi denize asik oldugu bir masal. Denizin mavisi bir düs gibi... Rengin bütün tonlarinda dolasacak kadar gururlu... Ve anlatsa kiz, bir gün nasil denizin kumsalla ayrildigi yerde boz bulanik mavi, az ötede yesil mavi oldugunu... Sonralari bir koyu mavinin yaninda bin çini mavisinin oldugunu! daha, daha da ötelerde hani su sevdalisi kayalarin, hani su yesil çaliliklarla bezenmis kayalarin dibinde nasil uysal bir mavi oldugunu anlatsa... Kayalarin bütün girintilerine delice bir sevgili özlemiyle nasil yumusacik bir mavi sicagiyla sarildigini, sokuldugunu anlatsa.. Kayalarin nasil doruk doruk, nasil bir görkemli koruyucu gibi uzandigini anlatsa. Hani tüm mutluluklari ve tüm umutlari duyumsayacak mükemmel bir güç oldugunu... Gögün açik mavisine aldiris etmeksizin, parlak koyu bir mavi oldugunu anlatsa sevgilisi için... Ve denizin tüm dürüstlügü ile kendini hiç saklamaksizin gösterdigini... Bütün derinliklerin gizemini nasil açiga vurdugunu anlatsa kiz... Ve bitse masal! Kiz artik ellerinin erkekte olmadigini görse. Erkeginin hiç olmamis gibi gittigini... Ne aglasa, ne gülse... Hüzün bile duymasa! Sadece bir buruk yalnizlik olsa hissettigi... Sonra kiz da olmasa... Tüm mavilikleri yalanliyarak mavi bir kiz olmasa hiç!... Mavi, desem... Biraz düs, biraz gerçek desem... Anlar misin beni? Mavi, sadece “sevmekti” desem! Sadece sevmek... Anlar misin?
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © HaKaN YaLçInKaYa, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |