haydi durma aç kapımı yavaşça
diz çök, dudaklarımı ellerinle arala.
ruhumu alıp götürmek pahasına bile olsa
ne olur bu sefer ellerimi yakala!

biter mi sanmıştın,
unutur mu demişti yüreğin benim için.
nasıl anlamazsın küçüğüm, yokluğun en derin fırtına.
hayatımı bitirmek pahasına bile olsa
ne olur bu sefer ellerimi yakala!

görmüyor mu o ateşle bakan gözlerin hiç beni,
teninde kopmuyor mu fırtınalar yoksa.
bu bir sevda ateşi değil, cehennem yangını bile olsa
ne olur bu sefer ellerimi yakala!

adını haykıramadığım,
ama ilk cesaretim, ilk yangınım, tutsağım.
içmen için tenimi, senin için sudan farksızım
kıracağın kadeh bile olsam, yemin ederim razıyım
ne olur bu sefer ellerimi yakala!

adını adımın yanına yazdım,
ellerimle şekil verdim, alfabemin başına aldım.
bu bir çağ yangını dedim, kulaklarımı tıkadım
ama, ne olur bu sefer ellerimi yakala!

ve ne olur sakın bırakma!!!...