Uzaklarda
(“Beklemek, ahlaksız kılar”*)

Dün gece
O’ndan yanıt gelmeyince
Dönüp, O’na yazdıklarıma baktım
Zavallı, maymun suratlı ucubeler
Uç uca eklediğim
Harfler heceler tümceler

Çıkıp oturdum bir dağın üstüne
Parkam, not defterim, cigaram
Sırtım yollara dönük, yüzüm dağlara
Ve son günümü sürerek namluya
O’nun resmine baktım uzaklardan

Dünya bakışlıydı, dünya gülüşlü
Elindeki patiska nakış beklemekte
Ve güneş kadar büyük ayakları
Heraklitos’la dalga geçmekte

Ve gölgesini valizine koymuş
Bir park duvarının üstünde öyle oturmuş
Beyaz atlısını beklemekte...

Dün gece
Hak verdim Ahmet Haşim’in
'Güzel,yalanın çocuğudur' demesine
Ve hak verdim Cesare Pavese'in
'Şiir bir budalanın denize bakıp,
'tıpkı yağ gibi' demesiyle başlar.'
Benzetmesine

Ve yine dün gece
Son rakımı son içime dökerek
Haddimi bilerek
Uzaklarda...

*) F. Nietzsche


Nurol Banabak 16,11,2001 Rize