Bize kalan;
Bir damla göz yaşı buğusunda yaşlanmaktı sadece.
Ben seni sevmenin yalnızlığında ağarttım bu saçları.
Hasret kokan akşamlarda özledim seni
Ve bekledim sesini duymayı,
Koltuğumun gıcırtısında geceleri.
Yalnızlığımın acısına ekleyince hayattan bıkmışlığımı,
Kaderin kahpe yolarından çıkmışlığımı,
Bıkkınlığımı dünyadan ...
Hayata bir deli küfür edip,
Göçesim geliyor bu diyardan.

Bize kalan;
Hafif meltem esintileri aşkı hatırlatan.
Ya da çocukluktan kalan ufak tebessümler.
Yarınlarda dünün olmadığı bulutsuz,
Sevda kokan günler için çabalarımız.
Fabrika atıklarından soba bacalarından değil...
Yemyeşil bir ormandaki kulübemizden,
Ve dünyanın merkezinden sesleniyorum sana;
Duy sesimi...

Bize kalan;
Bir defter , bir kağıt ve yıkık bir aşk.
Hasretin kollarında ölümün nefesi,
Aşk ve nefret arasındaki derin uçurum,
Yaralı bir yürek ve hasta bir beden,
Ve sevdadan kaçmak sevda sokağında...

Bize kalan;
Hiç bir şey...