Nasır tutmuş sanki yüreğim.Ayrılık dokunmuyor eskisi gibi.Zaman zaman dolsa da gözlerim, yanlış mı yapıyorum diye geçse de aklımdan; sevginin tutsaklığından kurtulup, gururuma yenik düşebiliyorum.

Yeni pencereler açmak için yıktığım duvarları hatırlıyorum zaman tüneline girdiğimde.Şimdi çoktan unutulmuş aşk yaraları henüz tazeydi.Yeni heyecanlar, yeni bedenler ve yeni oyunlar peşindeydi çocuk yüreğim.Bense büyümeye çalışan bir kedi kadar korumasız...

Yaşamın gerçekleri bir bir çıkmaya başlayınca su yüzüne hayalperestliğim demode olmaya başladı.;

Alnıma sürülen ilk kara, ilk ihanet, ,ilk kanlı gömleğim...Bunların bir yerlerde yaptığı izinsiz yıkım, bendeki yeni yapılanmanın temelini atacaktı.

Diğer yandan yaşadığım güzellikler; sevgi sözcükleri, ilk dokunuşlar, ilk dostluklar...Bir yanımın hiç büyümeyişinin nedeni olacaktı.