Hey balıkçı! Bilir misin beni?

Eski bir masalda bir deniz kızıyım ben

Deryanın sonsuzluğunda gömülü, gizemli deniz kızıyım ben...

Sevgiyi taşıyorum yüreğimde, aşkı taşıyorum, maviye gizliyorum

Ve her baktığında denizin parlamasını sağlıyorum

Tek amacım bir parça umut serpebilmek yüreğinize

Bir parça mutluluk, ve belki bir parça aşk...

Bilir misin aşkı balıkçı?

Sen hiç aşık oldun mu?

Sizlerin paraya aşkı değil bahsettiğim...

Ya da balıklara sevdanız değil...

Sen hi karşındakine zarar vermeden sevdin mi?

Sevdiğini rüyalarına taşıdın mı balıkçı

Sabaha kadar birini düşledin mi?

Sevgiyi deryaya yazıyorum ben

Bir gülümseme kondurabilmek için yüzünüze

Yakamozu oluşturuyorum

Sen hiç güldün mü balıkçı

Hani şöyle içinden gele gele

Gülümseyişin tüm yüzünü kapladı mı hiç

Hani taa gözlerinin içi, gözbebeklerin

Onlar hiç güldü mü?

Çok balık avlayınca attığın acımasız kahkahadan söz etmiyorum

Sen hiç başkasına zarar vermeden

Bir şeyleri karartmadan, mutluluğu tattın mı?

Amacım sevgiyi kazımak yüreğinize, aşkı kazımak...

Bunun içindir çırpınışlarım,

Bunun içindir her sabah güneşe gülümseyişim,

Bunun içindir şiirlere geçişim...

Sevgi rengidir mavi, berrak mavi, saf mavi..

Mavi nedir bilir misin balıkçı?

Hani şu kirlettiğiniz bulanık yeşil değil anlattığım

Benim sevgiyi döktüğüm, her zerresine yaydığım maviyi

Sen hiç gördün mü balıkçı?

Artık yerinde yok, bulanıklık kapladı deryayı

Bulandırdınız mavimi balıkçı, kirlettiniz denizimi

Kirlettiniz sevgiyi

Onuttunuz aşkı...