Dik Başlı, Kumral Saçlı Kız

Sana git demek  koyuyordu bana,                                                            Ama gitmeliydin.                                                                                             Dağlar  gibi yıkılıyordum                                                                            Yumruk gibi koyuyordu bana                                                                 Ama git demeliydim.                                                                                     O, karanlık köşe başında ellerim hala omzunu tutmaya, bırakmamaya niyetliydi                                                                                                         ilk ve son kez alıkoyuyordum kendimi                                                         Kafamın içinde binlerce çelişki….                                                               Tutsam hiç bırakmasam diyen bir yarım                                                      Artık daha fazla direnemeyecek diğer kesik yarım                                  Istıraptan ölmeye yüz tutmuş kesik yarım                                            sevmeye muhtaç  yarım                                                                               gururu ezik  yarım                                                                                       acıyı yoğuran bir yarım                                                                              susan bir yarım                                                                                         bağıran yarım                                                                                                içten içe ağlayan bir yarım

Yani; Bir tarafta bir çok  ben,                                                                        diğer tarafta bendeki sen.

Sen gitmeye çoktan niyetliydin.                                                                 Ezikti için, hatalıydın biliyordun aslında                                                      Ama mağrur maskeni giyinmiştin,                                                               yeni bir zafer kazanma edasıyla;                                                                  “ Biz farklı şeyleri düşünüyoruz” dedin                                                    Ben kırılmış gururuyla, başı eğik bir asker gibi,                                     emirlerini dinledim                                                                                      Acı biriktirdim acı üstüne                                                                       Sana yol verdim Benim yolum diken üstüne…                                         Sen her zamanki kendiciliğinle görmezden geldin                                           Oysa ki; kal  desen kalacaktım  bir ömür boyu                                         Sus desen, seninim desen sarılırdım ölebilirdim belki                                  Gördüm ki yüreğin gitmeye yüreğimden çok cesaretli                            Gördüm ve o an;  Çok uzaklardan bir bando ölüm marşı çalıyorken,             Bir siyah bayrak göndere çekiliverdi.                                                            “ Haklısın, ben sadece uzatmaları oynuyorum. ” dedim                               Ve o an içime  yıkılıverdim                                                                         bir dağ gibi sırtımı döndüm Ve bir daha yüzümü dönemeden                        Her adımda bir parçanı yollara döküldüm                                                   Yana yıkıla yürüdüm                                                                                     Öle yazıla yürüdüm                                                                                     Bir kez daha olsun yüzünü göremeden                                                          Oysa ne kadar çok isterdim seni görmeyi ağlarken                                     Biliyordum sen ağlıyordun bu kez hiç de gizleyemeden                        

Kaybeden yine bendim kaybeden yine sevgimdi                                            ben giderken bile  kalbim, kalbine esrikti.                                                     Lakin tek gözyaşım akmadı ağlayamadım.                                                   Ay gibi tutuldum karardı ışıklarım. 

  *                                                                                                                   Aşkın oluşunu müjdeleyen tan vaktinin  renginde                                        Bir sevda kuşu düşüm vardı                                                                    Pençelerine mektup bağlayıp pencerene konsun diye uçurduğum               Lakin kuş, kalbinin dikenli tellerine takıldı                                             Kanatları kana yaslandı,                                                                            Sevgiyi anlatan mektuplarım dikenli telleri üstünde                                Ayrılık rüzgarlarıyla parçalandı 

 Sen sevgi nedir öğrenemeden bir çocuk olarak öleceksin belki                     Belki de, daha da tüketeceksin birçok sevgiyi                                               ben öylece kalacağım umarsız ve zararsız.                                                      Ve Sevginin postacısını,                                                                             Yeşili ölmüş bahçeme                                                                             Toprağını ellerimle eşip gömeceğim, çaresiz ve anlamsız                            Birkaç cinnet zamanından sonra seni artık beklemeden                    Dinginliğimle unutacağım belki de                                                                 Ey, dik başlı  kumral saçlı kız                                                                       Bu kadar kopuşum senin adına da olsa                                                           And içerim ki biliyorum tüm yakarışlarım faydasız                                       Sen bencildin, ben sencil.                                                                        Bencillik sevgiyi tüketti                                                                             Sencilik benliğimi.                                                                                       And içerim ki biliyorum                                                               Dönmeyeceğini...                                                                                                                                  Emre T . 10 Haziran 2003