beni sen olarak karşına alma
seni ben olarak anlamaya çalışmamı isteme benden böyle
öyle anılara dalıp anlarla kesme önümü her seferinde

kâr etmiyor avaz avaz haykırışın
bastırmıyor sessizliğimi ve aşkın artık
tutmuyor eskisi gibi ellerimi sarmıyor yüreğimi
bu kentten alıp başka bir kente götürmüyor ki bedenimi
ödemiyor ki hayat eskisi gibi bunun bedelini incitmeden

zaman telaşlı herkes gibi
herkes ama herkes hep yalnız dalıp gittiğim denizler gibi
bir yerde hep sakin bir yerde hep arsız zaman telaşlı öfkeler gibi
öfkeler en çok hangi hayatı önemser gibi ya da hangi yalanı örseler gibi
zaman telaşlı hem az sızı hemde derin bir yara gibi

beni sen olarak yollara vurma
seni ben olarak yıllara savurmamı isteme benden böyle
öyle anılara dalıp anlarla kesme önümü her seferinde

bildiğim bu bilmediğin daha nice ben
bildiğin ne bilmediğimi benden iste sen inanarak içten
bunu senden en çok hangi dille dilesem
buna benden en çok hangi güçle dirensen ya da dilersen ben dirensem
yerine sussam yerime duysan sen incitmeden incitmeden