Bir papatyasın ellerimde.
Gölgeler yaklaşıyor uzaklardan, korkuyorum.
Kırık bir merdiven
Ve gözlerin....
Gecenin sesini dindirdim, penceremi kapatarak.
İçimden, sana dair çığlıklar
Zaman geçtikçe çoğalıyor, özlüyorum...

Bir papatyasın ellerimde.
Sen benimsin.
Sahiplenmemi istemesen de
Ben seni derinlerde yaşıyorum.

Bir papatyasın ellerimde.
Seviyor-sevmiyor, oynamıyorum
Yapraklarını özünden ayırmıyorum.
Benim, yani şahsımın tek oyunu bu sahnede;
Belki tek kişili ama – şu günlerde bu revaçta olsun –
Seviyorum-seviyorum piyesiyle
İstemesen de seni sahipleniyorum.
Bir çocuk saflığıyla, özgürlüğünü kısıtlamadan.
Seni ben gibi yaşıyorum!

Sen, papatya tarlamın ilk çiçeği,
Solmanı istemem,
Güneş kadar sıcak arzularımla.

Sen papatyam, ilk çiçeğim,
Bükmek istemem, boynunu
Fırtınalar estirdiğim sevdamla.

Sen papatyam, papatyam.
Hoşgörü çiçeğim,
Boğmak istemem seni,
Aşkımın iri dalgalarıyla.

Sen benim papatyamsın.
Papatyalar tek mevsim yaşarmış
Saçma!!
Sen dört mevsimde
Aşk tarlamda açan
Tek çiçek, papatyamsın...