ŞEREFE…
Bir acayip şarkı çalıyor bu gece… Olduğu gibi, benim gibi… Eski tavernalarda, orta yaşlı, balık etli bir hatun içli bir rakı havası söyler, belki de uzodur içilen bilmiyorum ama ben acayip rakı içmek istiyorum. Defalarca çaldırıyorum şarkıyı… Neden böyle içim bir hoş oluyor, anlamadığım sözlerde neden yüreğim acıyor bilmiyorum. Evet kesin canım yanıyor şu anda biliyorum.
Şerefe içelim bu gece…
     Sazlıklardan yapılmış bir tavernadayım şimdi. Çıplak ayaklarım kumsalı deliyor, yüreğimse hasretinden deşim deşim deşiliyor ve ben şimdi gül taktım saçlarına, taktım da gözlerin nasıl güldü bir bilsen. Şişeler neden bu kadar az, neden bardaklar hemen bitiyor bilmiyorum.
Şerefe içelim bu gece…
Ay, tabak gibi karşımda, dalgasını geçiyor denizle. Ben kiminle geçeceğim bu yolun sonunu ve ayrıca yolun sonunda olan kime olacak, ben ne olacağım. Kesin sarhoş olacağım. Bacaklarına sulanacağım şarkıcı kadının, peşinden tüm tabakları kıracağım. Peki kaç kişinin kalbini daha kıracağım hayatım boyunca…. Bilmiyorum.
Şerefe içelim bu gece…
Karşıda adalar, karşıda insanlar hep içiyoruz bu akşam. Tek bir şarkı çalmalı sabaha kadar, benim şarkım çalmalı… Ah şimdi nasıl da içilirdi bir sigara. Lanet olsun bıraktığım güne! Şöyle bir nefes çekerdim derinden, burnumdan en edalı haliyle çıkardı dumanı da, ya içimde yanan ateşin dumanı nereye atardı kendini bilmiyorum.
Şerefe içelim bu gece…
Kim demiş orta yaşlı diye… Bir bakın hele sahnede salınmasına, mikrofonu tutuşuna, parmaklarına, o incecik belinden bir tutsam, bir tutsam ellerini ve baksam gözlerine korkmadan, utana sıkıla öpsem dudaklarından da, tüm tabakları kafamla kırsam sabaha kadar. Sabaha kadar dinlerim şarkımı ben de, sen söyler misin bilmiyorum…
Şerefe içelim bu gece…