İlmiyle cehle dalmış,
Düşünmeyi el almış,
Ferasetten nasipsiz,
Eşeklik baki kalmış.

Bazıya tahsil ne ki;
Sanki cahil örtüsü,
Nasipsiz tahsilliler,
Biz de ömür törpüsü.

Akıl aydın değilse,
Diploma para etmez
Köre sopa vermeyin,
Neye çarpar bilinmez.

Cahil karanlıkta da,
Güya okumuş nerde?
Öyle düşünen var ki;
Çakma prof'lar yerde.

Akademik kariyer,
Mevki makam da ehil,
Konuşunca bazısı,
Cahilden daha cahil.

Düşünmeyen cahil de,
Ya bilip uymayan ne,
Nasıl tahsil yapmışsa,
Cahil ondan hazine.

Gerçek tahsilli kişi,
Keyfince kelam etmez,
Bilir ilim mürşittir,
İlimsiz yola gitmez.

Tahsil, bir ilim demek,
İlim, kendini bilmek,
Okumuş bilmeyenler,
Örtülü cahil demek.

Herkes tahsil yapmalı,
Tüm cahiller kızsa da,
İlim yaygınlaşırsa,
Kesilir zırva seda.

Öğrendiklerin değil,
Düşündüğün senindir.
Unutma ki; düşünen,
Öğrenenden zengindir.

Abdullah Haktankaçmaz
(Vaveyla adlı Şiir kitabımdan)
ah6334@gmail.com

*Feraset : Anlayış, seziş, sezgi.
*Zırva : Saçma sapan, anlamsız,
boş, saçma.