En ihtiyacın olduğu anda gider sevdiklerin,
En zor durumdayken çekerler ellerini.
Yüreğime söz geçirmeyi defalarca denedim,
Yolda katettim ama bazen yine olmuyor.

En savunmasız anında dönerler arkalarını,
Ve bazen kardeşlerin sevdiğinden daha çok sever insanı.
Ruhun dayak yer, kafanı kaldıramazsın da,
Bir türlü kabullenemezsin onsuz yalnız kaldığını.

Hayat bu şartlar, yaşananlar Ve meşguliyetler ama,
Bir türlü zamanın olmamasını kabullenemezsin.
Güneş batar, ay doğarda sessiz gecede,
Bir türlü gün doğmadan uyuyamazsın.

Sevgi dilenir dururda yüreğin,
Bir türlü bu durumdan kaçamazsın.
Nefret edersin bazen seçimlerinden,
Görevlerinden vede sorumluluklarından.

Anlayacağın ayrılığına yanar yanar durursunda,
Bir türlü çarede bulamazsın.
Nasıldır bilirmisin sen o iç yangını,
Nasıldır karlara yatsan dinmez korları.....